Eduard begon met een oog en een neus, langzamerhand kwam daar de mond en een oor bij. Eigenlijk wilde ik daar stoppen, Eduard was geboren! Toch kon ik hem niet loslaten. Iets in zijn ogen smeekte om nog wat extra werk. Daarom pakte ik gedwee mijn potlood weer op en ging aan de slag. Nu zijn hele gezicht stond, kon het blosje op zijn wangetjes natuurlijk niet missen.
Nu zijn gezicht wat kleur had kon ik de laatste details ook toevoegen. Eindelijk kon ik Eduard in zijn ogen kijken en kreeg zelf een tevreden knipoog terug!
Potlood